Pracuję w nurcie psychodynamicznym, korzystając z dorobku Nancy McWilliams i Glena Gabbarda oraz innych miłośników psychoterapii. Jestem członkiem Sekcji Psychoterapii Polskiego Towarzystwa Psychologicznego. Pracuję w Zespole psychoterapeutów i indywidualnie. Moi superwizorzy posiadają certyfikaty PTP oraz towarzystw psychoanalitycznych. Wcześniej pracowałam prowadząc treningi, warsztaty i szkolenia dla grup oraz firm, głównie z zakresu umiejętności interpersonalnych oraz w poradniach publicznych i prywatnych. W 2024 roku otrzymałam Europejski Certyfikat Psychoterapeuty.
Charakteryzują się nadmiernym lękiem i reakcjami panicznymi. Lęk jest naturalną reakcją na stres ale czasami jego forma przybiera na sile, pojawiają się wówczas reakcje nadmiernego niepokoju, napady paniki, obsesyjne myśli, irracjonalne obawy, fobie albo objawy psychosomatyczne takie jak dolegliwości ze strony układu pokarmowego, bóle i zawroty głowy, bóle kręgosłupa czy palpitacje serca.
Trwałe wzorce zachowań, myśli i emocji, które znacznie różnią się od oczekiwań społecznych i wpływają negatywnie na funkcjonowanie i relacje osoby. Wyróżniamy zaburzenia borderline, narcystyczne, unikające, zależne, obsesyjno-kompulsywne i histrioniczne. Styl osobowości występuje u każdego człowieka, o zaburzeniu mówimy, gdy jest on zbyt usztywniony, utrwalony i uniemożliwia podejmowanie określonych zadań. Popularnie znany jest jako schemat zachowania, jednak dotyczy też przeżyć wewnętrznych. Niepokój mogą budzić zachowania impulsywne, ekstremalne, aroganckie, nadmierna potrzeba kontroli, opieki albo polegania na innych, brak poczucia odrębności i autonomii, rozładowywanie emocji przy pomocy stale powtarzających się rytuałów i niechcianych zachowań, brak kontroli agresywnych i seksualnych impulsów, nadmierny rygoryzm, poczucie własnej niedojrzałości, zaniżona samoocena, nadmierne lub zaniżone poczucie własnej wartości, unikanie kontaktów społecznych, problemy w nawiązywaniu i utrzymywaniu bliskich relacji, poczucie osamotnienia, problemy w związkach.
Przedłużający się stan obniżonego nastroju, braku energii, spadek libido, utrata zainteresowań, zaburzenia snu i apetytu to symptomy depresji. Osoba dotknięta depresją kieruje pod własnym adresem dużo oskarżeń, ma notoryczne poczucie winy, w myślach snuje katastroficzne scenariusze przyszłości. Trudno jej zmienić myślenie i zrelaksować się. Popęd agresji jest skierowany do wewnątrz. Depresja współistnieje często z zaburzeniami lękowymi, jest komponentem zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych czy narcystycznych albo choroby dwubiegunowej. Reakcja depresyjna jest związana z utratą np. współmałżonka, kogoś bliskiego z rodziny, pracy, zdrowia albo innych istotnych wartości w życiu; może być mylona z naturalną reakcją na stratę, którą jest żałoba albo współistnieje z nią. Poważniejsze stany depresyjne wymagają zarówno leczenia farmakologicznego jak i psychoterapeutycznego.
Jako ludzie rozwijamy się kryzysami i w niektórych okresach życia możemy doświadczać dyskomfortu nie tylko na poziomie psychiki ale też biologicznie. Najbardziej znany jest okres adolescencji zwany kryzysem tożsamości albo kryzys wieku średniego. Może to być również menopauza i andropauza albo okres poporodowy, ciąża, choroba, starość, utrata zdrowia. Mogą też być kryzysy sytuacyjne, kiedy pojawiają się zaburzenia adaptacyjne, bo zmiana w życiu bywa zaskakująca, nagła albo szokująca i potrzebujemy czasu na przestawienie się na inne tory w myśleniu i działaniu.
Porada psychologiczna to rozmowa, dzięki której dowiesz się konkretnie co trzeba zrobić. Konsultacja jedna do trzech a czasem kilka poprzedza rozpoczęcie psychoterapii i ma na celu wspólne poznanie się, diagnostykę a jej celem jest zawarcie kontraktu na współpracę. Warsztaty to krótkie, często kilkugodzinne formy rozwojowe np. warsztaty komunikacji, umiejętności wychowawczych itp. Możesz w nich uczestniczyć gdy chcesz się czegoś nauczyć, poznać ludzi albo po raz pierwszy zetknąć się z pracą psychologa. Motywacją bywa ciekawość. Treningi zwykle trwają dzień, dwa lub dłużej, wyjazdowe kilka dni z nocowaniem gdzieś pod wspólnym dachem z całą grupą uczestników. Mogą to być treningi asertywności, interpersonalne, intrapersonalne i różne inne. Tu już decydujesz się na bardziej długoterminowe doświadczenie grupowe – w tej formie często odbywają się też szkolenia dla psychoterapeutów. Warsztaty i treningi umożliwiają uzyskanie nowych umiejętności poprzez doświadczenie. Psychoterapia zaś może być traktowana zarówno jako forma rozwoju jak i leczenia. Udział w niej nie wyklucza uczestnictwa w warsztatach lub treningach, choć uzgadnia się to ze swoim psychoterapeutą.
Psychoterapia indywidualna jest metodą leczenia rozmaitych problemów natury psychicznej, w tym zaburzeń neurotycznych, afektywnych np. depresji czy osobowości. Istotnym czynnikiem leczącym jest relacja terapeutyczna, która umożliwia pacjentowi lepszy wgląd we własne trudności, zwiększa samoświadomość i daje możliwość większej zmiany
Pierwsze spotkanie z psychologiem terapeutą jest dla wielu z nas ogromnym wydarzeniem.